De pont van kwart over zeven – Gerard van Westerloo

Gerard van Westerloo maakte vanaf de jaren zeventig spraakmakende reportages voor het weekblad Vrij Nederland, waaronder De vlucht in de stacaravan, De bestuurders van lijn 16 en De pont van kwart over zeven.

In die stukken vertellen gewone mensen over hun werk en hun leven en ze verwoorden luid en duidelijk het maatschappelijk onbehagen dat pas veel later tot de politiek zou doordringen. En dan nog niet eens volledig…

Van Westerloo introduceerde in Nederland de journalistiek van het gewone, het alledaagse. Zijn stukken, vaak geschreven met co-auteur Elma Verhey, geven een prachtig tijdsbeeld.

Ook leggen ze genadeloos bloot dat destijds (begin jaren zeventig) al de politiek steeds verder wegdreef van de doorsnee-Nederlander, ofwel de ‘ruggengraat’. Begonnen met werken in de naoorlogse jaren, mede-verantwoordelijk voor de wederopbouw en explosie van welvaart en weinig op met de strapatsen van de roerige jaren zestig.

Alle verhalen in De pont van kwart over zeven zijn een feest van herkenning voor de oudere lezer. Voor de jonge lezer is het een kennismaking met de tijdsgeest en de stijl van Gerard van Westerloo. Terecht geroemd als ‘grondlegger van de naoorlogse literaire journalistiek’ door Geert Mak in het voorwoord.

De verhalen zijn uiterst informatief, prettig geschreven en hebben nog altijd niets aan kracht ingeboet. Het geeft een interessant inkijkje in het doen en laten van ‘de Nederlander’ aan het begin van de jaren zeventig. Heel blij word ik van dit soort boeken…