De methode Catalanotti – Andrea Camilleri

Mimi Augello, de adjunct van rechercheur Montalbano, heeft het lastig. De nacht bij zijn nieuwe geliefde wordt namelijk ruw verstoord door de onverwachte thuiskomst van haar echtgenoot.

Mimi verdwijnt haastig via het raam naar het appartement eronder, maar stuit ook daar op een probleem: op het bed ligt een lijk. Hij vertelt het zijn baas, maar ze kunnen ziet zoveel actie ondernemen, totdat het lijk door iemand ander wordt gemeld.

Ondertussen wordt er op een andere plek een ander lijk gevonden en moeten de speurders aan de bak. De niet meer zo jonge Montalbano ontmoet een jonge vrouw en wordt overvallen door een vlaag van liefde voor een kortstondige terugkeer naar zijn jeugd.

‘Ciao Antonia, Montalbano hier. Stoor ik?’
‘Nee. Zeg het maar.’
Een korte stilte.
‘Nee… ik wilde vragen… de mobiel van Catalanotti, hebben jullie die?’
‘Nee. Als we die hadden meegenomen, zou je het weten.‘
‘En waar is dat mobieltje volgens jou dan?’
‘Kennelijk heeft de moordenaar het meegenomen. Heb je nog meer vragen?’
Twee korte stiltes.
‘Nou, tot ziens dan,’ zei Antonia en beëindigde het gesprek.
Mama mia, wat een lastpak!

De methode Catalanotti is de zesentwintigste episode in de legendarische detectivereeks over Montalbano van schepper Andrea Camilleri (1925-2019). En net als alle andere delen zijn ze voor de liefhebbers van het genre een genot om te lezen.

Een goed plot, vleugje sociaal bewustzijn, humor en een ‘beetje noir’. Mooie filmische passages en een ‘dramatisch’ einde maken het geheel compleet. De vertaling van Hilda Schraa is ook zeker een plus.

Camilleri overleed in 2019 (hij werd 93 jaar) en schreef tot het einde van zijn leven.