Valentijn – Elizabeth Wetmore

Valentijn speelt zich af in Odessa, een stadje in het westen van Texas. Het is het hart van uitgestrekte olievelden en door de zon, wind en droogte geteisterde enorme kale vlaktes. Een stadje waar geen donder is te doen en de mensen er wonen omdat ze ergens moeten wonen.

Zelfs in goede tijden is het er al moeilijk genoeg: naargeestig en ongemakkelijk. Die sfeer wordt haarfijn verwoord in dit boek. Je proeft het stof, ruikt het smeltende asfalt en de rotte eierenlucht van het affakkelen, hoort de ja-knikkers en voelt de droge wind. Het schrijven is prachtig en de omgeving, het weer en de hitte worden perfect weergegeven.

Het 14-jarige meisje Gloria wordt geweldadig verkracht na een bezoek aan een drive-in bioscoop op de avond van 14 februari 1976, Valentijnsdag. Ze weet ’s morgens te ontkomen naar de boerderij van Mary Rose, een jonge vrouw met een dochter op de basisschool en zwanger van haar tweede kind.

De brute misdaad zet de – toch al gespannen – raciale en sociale verhoudingen in Odessa op scherp. Hoewel de zaak dankzij de inspanningen van onder meer Mary Rose toch voor de rechter komt, is gerechtigheid – en compassie – ver te zoeken. De manier waarop de levens van een verschillende vrouwen worden betrokken bij de gebeurtenis vormt het ankerpunt van deze roman.

De gebeurtenissen worden voornamelijk bekeken vanuit een vrouwelijk perspectief, waarbij de relatie tussen moeder en dochter een vast thema is.

Een ander (en redelijk constant) thema is het onrecht en racisme in deze door mannen gedomineerde cultuur, niet ver van de grens met Mexico. Het verhaal is hartverscheurend en ongemakkelijk, maar Elizabeth Wetmore heeft met haar debuutroman geweldig werk afgeleverd.

Valentijn voelt nu al als een moderne klassieker.