Amalia – Matthias Rozemond

De jonge gravin Amalia van Solms komt op 18-jarige leeftijd naar Den Haag als hofdame van koningin Elizabeth Stuart, de echtgenote van Frederik V van de Palts.

Gravin Amalia is trouwens geen vreemde binnen de Europese dynastieke familie; haar grootmoeder was de zus van Willem van Oranje en zij is dus een volle achternicht van stadhouder Maurits van Oranje en diens halfbroer Frederik Hendrik (beide zonen van Willem van Oranje).

Het is 1620 en behoorlijk onrustig in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden: het Twaalfjarig Bestand – de tijdelijke wapenstilstand met de Spanjaarden – loopt af en intern speelt een religieus conflict tussen Gomaristen en Armenianen.

Stadhouder Maurits van Oranje koos daarbij de kant van de orthodoxe calvinisten (Gomaristen), waarmee hij tegenover Raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt kwam te staan, met uiteindelijk de onthoofding van de Raadspensionaris in 1619 tot gevolg.

Ook daarna rommelt het nog steeds tussen de verschillende partijen en de jonge Amalia heeft in het geheim een verhouding met Willem van Oldebarneveldt, zoon van de Raadspensionaris en raakt ze betrokken bij een complot om een aanslag op Maurits te plegen. De zaak wordt verraden en Willem vlucht naar Frankrijk. Andere complotplegers worden terechtgesteld, maar Amalia ontspringt de dans.

De mooie gravin krijgt veel mannelijke aandacht en heeft verschillende verhoudingen, waaronder met Frederik Hendrik. Uiteindelijk trouwt ze met hem in 1625, voornamelijk om de dynastieke belangen van de Oranjes veilig te stellen.

Frederik Hendrik volgt datzelfde jaar zijn broer op als stadhouder van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en erft ook de titels prins van Oranje en graaf van Nassau. Hij breidt zijn invloed op het beleid sterk uit en hiermee groeit ook de invloed van Amalia.

Daarnaast neemt onder Frederik Hendrik en Amalia ook het Haagse hofleven aanzienlijk toe (de franje van Oranje) en worden er een aantal paleizen gebouwd, waaronder Huis Honselaarsdijk, het paleis te Rijswijk en paleis Huis ten Bosch.

Feit en fictie worden naadloos verweven in deze nieuwe historische roman van Matthias Rozemond, maar de auteur blijft heel dicht bij zijn onderwerp. De genomen creatieve vrijheid doet nergens geforceerd of overdreven aan; er ligt duidelijk veel research aan ten grondslag.

Politieke intriges, dynastieke belangen en vaderlandse geschiedenis: een genot om te lezen!